زمانی که برای بازارهای بین المللی یک وب سایت را طراحی می کنید، می توانید از سه ساختار دامنه های سطح بالای کد کشوری (CCTLDs)، زیر دامنه‌ها (subdomains) و فهرست های فرعی (subdirectories) برای طراحی وب سایت خود استفاده کنید.
- دامنه سطح بالای کد کشوری (CCTLDs)
این گزینه وب مستر ها را وادار می کند تا دامنه های رده بالای کد بندی شده کشور مورد نظرشان را خریداری کنند (مانند www.example.fr برای فرانسه و www.example.co.uk برای انگلیس). CCTLD ها قدرتمندترین سیگنال های هدفمند جغرافیایی را برای موتورهای جستجو ارسال می کنند از این رو سرور محلی دیگر مانند قبل برای شما مشکل ایجاد نمی کنند. این راهکار باعث می شود کاربران و موتورهای جستجو به خوبی بدانند شما کدام کشور را مدنظر دارید زیرا کاربران با دیدن این که یک دامنه کد کشورشان را دارد مطمئن می شوند که شما خدمات تان را در کشور آن ها ارائه می کنید.
این استراتژی برای افرادی که دو یا سه کشور را به عنوان اهداف خود تعیین می کنند، کارایی بسیار خوبی دارد؛ به یاد داشته باشید که در این شرط عبارت "کشور" بیان شده و حرفی از "زبان" زده نشده است. اگر که می خواهید زبان ها را هدف قرار دهید، زیرمجموعه ها و فهرست های فرعی برای شما بهتر هستند.
اگر بیش از 3 کشور را هدف قرار داده اید، توصیه نمی شود که از CCTLD ها استفاده کنید زیرا این گزینه مثل یک کابوس بوده و هزینه هایی سنگین و غیرضروری را در زمینه خرید دامنه ها، هاستینگ هر دامنه، کسب اطمینان از مطلوب بودن مکان سرورها و ... برای شما ایجاد می کند.
معایب CCTLD ها
- ایجاد هزینه های زیاد برای شرکت هایی که می خواهند کشورهای زیادی را هدف قرار دهند و همچنین ایجاد محدودیت های زیاد در رابطه با تامین منابع (مانند سئو 15 وب سایت برای 15 کشور مختلف).
- احتمال روبرو کردن شما با محدودیت هایی در زمینه ناموجود بودن نام های دامنه و مجبور کردن شما به استفاده از گزینه های جایگزین
- مجبور کردن شما به ساختن چند لینک برای چند سایت به دلیل تقسیم شدن چگالی دامنه (domain authority) بین چند دامنه؛ لینک سازی حتی برای یک سایت هم سخت است از این رو ایجاد لینک برای چند سایت می‌تواند پروسه ای بسیار سخت باشد. اگر که تیمی برای بازاریابی دیجیتالی ندارید تا چنین کارهایی را برای شما انجام دهد، توصیه می‌شود که از CCTLD ها استفاده نکنید.
سایت هایی که از ساختاری مانند http://fr.example.com استفاده می کنند، از مثال های این راهکار هستند. این ساختار از یک دامنه رده بالای عمومی (gTLD) به همراه ساب دامنه مخصوص یک کشور (یا یک زبان) استفاده می کند.
مزایای ساخت ساب دامنه:
- طراحی آسان
- انعطاف پذیری هاستینگ
- ارسال سیگنال های هدفمند جغرافیایی برای موتورهای جستجو
هرچند، من به شخصه آنقدرها به این گزینه علاقه ندارم چرا که ساب دامنه ها در چشم مشتریان اعتبار کمتری دارند، کاربر پسند نیستند و مانند CCTLD ها چگالی دامنه شما را تقسیم می کنند.
این ساختار مانند http://www.example.com/fr و http://www.example.com/fr-fr در قالب یک gTLD به همراه ساب دایرکتوری مخصوص (خاص) یک کشور یا زبان به کار می رود. برای نمونه، اگر که می‌خواهید محصولتان را در کشوری مانند سوئیس عرضه کنید که ساکنان بومی آن از چند زبان استفاده می کنند باید ساختاری را انتخاب نمایید که نام کشور و زبان آن را در خود داشته باشد. مثلا برای کشور سوئیس، اگر که بخواهید همه زبان های موجود در این کشور را پوشش دهید باید از https://www.example.com/fr-ch، https://www.example.com/it-ch، https://www.example.com/de-ch و https://www.example.com/rm-ch استفاده کنید.
این گزینه بسیار مناسب است، چرا که به شما اجازه می دهد تمامی تلاش های خود را در راستای لینک سازی یکی کنید (چگالی دامنه سایت اصلی پا به پای چگالی ساب دایرکتوری ها ساخته می شود). همچنین راه اندازی این گزینه ساده بوده و به شما اجازه می دهد در صورتی که بازار خود را گسترش دادید، ساب دایرکتوری های بیشتری را اضافه کنید. همچنین اگر سایت های خود را به روز کنید، تمامی ریدایرکت ها در یک فایل htaccess. در یک سایت به جای چندین سایت خواهد بود. به خاطر داشته باشید که ساب دایرکتوری ها الزاما نباید تمامی صفحات سایت اصلی شما را داشته باشند، بلکه می توانند تنها صفحه اول، صفحات محصولات و یا خدمات، بخش بلاگ برای کشور مورد نظر و فرم تماس با ما و غیره را شامل شود. البته این مسئله کاملا به نظر شخصی شما بستگی دارد.
معایب ساب دایرکتوری
زیر پوشه ها (subfolders) در مقایسه با CCTLD ها سیگنال های بین المللی قدرتمندی را ارسال نمی کنند با این حال به دلیل کاربردی بودن، توسط شرکت های زیادی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این راهکار همچنین شما را قادر می سازد تا سیگنال هایی را در مکان های دیگری هم مانند Google Search Console، schema markup، Bing Webmaster Tools ،citation building و ... ارسال کنید. اگر که این کار را به طور مداوم انجام دهید، می توانید تا حدی کاهش قدرت سیگنال این روش را جبران کنید.
زیر پوشه ها تنها یک موقعیت مکانی سرور دارند و این امر محدودیت کوچک دیگر آن ها محسوب می شود (اگرچه بسیاری از سایت هایی هم که از CCTLD ها استفاده می کنند همیشه از سرورهای مناسبی برای سایت های خود استفاده نمی کنند). یک سایت دارای زیر پوشه همچنین این سوال را به وجود می آورد که چه مطالبی باید در homepage باشد و چه مطلبی نباید باشد و چگونه باید سیگنال های قدرتمندی برای نشان دادن این که تجارت یا وب سایت شما ماهیت بین المللی دارد، ارسال شود. من به شخصه این مسئله را کمی فراتر از چالش طراحی میبینم.
اگر من به جای شما بودم، از گزینه های زیر استفاده می کردم:
- اگر می خواهید محصول یا سرویس خود را تنها در دو یا سه کشور عرضه کنید و میدانید که همیشه با همین تعداد هدف سر و کار دارید و همچنین در صورتی که یک تیم بازاریابی قوی را در اختیار دارید و این تیم می تواند همه چالش های مربوط به هدایت چند وب سایت را برطرف کند، CCTLD ها گزینه های خوبی برای شما هستند.
- اگر می خواهید بازارهای جهانی بیشتری را پوشش دهید، زیردامنه ها انتخاب های بهتری برای شما محسوب می شوند زیرا کاربرد راحت، هزینه کمتر و طراحی ساده تری در مقایسه با ساختن چند وب سایت دارند و علاوه بر این شما را مجبور نمی کنند که چند لینک برای چند سایت بسازید. تجارت های بین المللی بزرگی مانند اپل، زارا و مایکروسافت از این راهکار استفاده می کنند.
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
